Ik ben de afgelopen weken veelvuldig in stilte geweest. Ik werd verrast door wat de rust met me deed, zag het niet echt aankomen. De rust, de stilte liet me ontmoeten met stukken in mij die zich aandienden in het nu. En oef, wat kan de stilte krachtig en intens zijn. Ik heb gevoeld, ben er doorheen bewogen. Heb ermee gezeten, erover gepraat, mee geademd en los gelaten. Dit alles heeft gezorgd voor ruimte in mij. Het heeft inzicht gegeven en heb echt los kunnen laten om vanuit daar verder te gaan.
Neem jij wel eens écht de tijd om de spiegel van je ziel te ontmoeten? Om te écht voelen, te luisteren, te observeren wat er leeft en speelt in jou? Als het antwoord nee is wat weerhoud je ervan. Wat maakt dat je maar doorgaat en de pauzeknop niet kan, mag of durft in te drukken?
Als je rust-stilte lastig vindt, spreek dan met jezelf af dat je eerst 5 á 10 minuten per dag gaat zitten of liggen waar je niet gestoord kan worden. Scan je lichaam eens of te kijken of je kunt opmerken waar het anders voelt. Een andere oefening is: adem in door je neus (4 tellen) en blaas uit door je mond (6 tellen). Je aandacht hoeft nergens anders te zijn dan bij je ademhaling. Deze oefeningen zijn manieren om uit je hoofd te stappen en om in contact met je lichaam te komen.
Laat je een ❤️ achter als het resoneert.
Liefs,
Saskia
Comments